รายละเอียดพรรณไม้ : RPRP-06655


ชื่อวิทยาศาสตร์

Bruguiera gymnorhiza (L.) Lam.

สกุล
Bruguiera
สปีชีส์
Bruguiera gymnorhiza
Variety
Sub Variety
Form
ชื่อพ้อง / ชื่อดั้งเดิม

Bruguiera capensis Blume, Rhizophora conjugata L.

ชื่อไทย
พังกาหัวสุมดอกแดง
ชื่อท้องถิ่น
ประสัก, โกงกางหัวสุม, พังกาหัวสุม(กลาง), พลัก
ชื่อสามัญ
ชื่อวงศ์
RHIZOPHORACEAE
ลักษณะวิสัย
ไม้ยืนต้น ขนาดใหญ่
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์

ลำต้น ไม้ยืนต้นขนาดใหญ่ สูง 10-40 ม. แผ่กิ่งก้าน เปลือกหยาบมีสีเทาดำ เรือนยอดเป็นพุ่มกลมทึบ โคนต้นมีพูพอนสูงและมีช่องอากาศขนาดใหญ่อยู่ทั่วไป

ใบ ใบเดี่ยว เรียงตรงข้ามสลับตั้งฉาก มีลักษณะรี หรือรูปไข่แกมรี  ใบกว้าง 4-9 ซม. ยาว 8-20 ซม. ปลายใบแหลมสั้น ฐานใบมน ผิวใบเรียบหนา

ดอก ออกดอกเดี่ยวตามง่ามใบ ก้านดอกยาว 3-4 ซม. โค้งลงล่าง ดอกตูมรูปกระสวย ยาว 2.5-3.5 ซม. กลีบเลี้ยงมีสีแดงปนเขียว โคนติดกัน ปลายแยกเป็นแฉก กว้าง 0.-0.5 ยาว 15.2 ซม. กลีบดอกมี 10-16 กลีบ รูปขอบขนาน มีสีขาว หรือเหลืองอมเขียว หลายกลีบเว้าหยักลึก

ผล รูปลูกข่าง ยาว 2-3 ซม. ผิวเรียบ จะงอกตั้งแต่ผลยังติดอยู่บนต้น ฝัก หรือลำต้นใต้ใบเลี้ยงรูปกระสวย กว้าง 1.5-2.0 ซม. ยาว 7-25 ซม. เป็นเหลี่ยมหรือมีสันเล็กน้อย 

สภาพนิเวศ
กลางแจ้ง,ร่มรำไร
สภาพนิเวศวิทยา

พบขึ้นทั่วไปตามป่าชายเลนของประเทศไทย ในบริเวณที่น้ำท่วมถึงอย่างสม่ำเสมอ และดินค่อนข้างแข็งและเหนียว 

ถิ่นกำเนิด
การกระจายพันธุ์
การปลูกและการขยายพันธุ์

ขยายพันธุ์โดยใช้เมล็ด

ระยะเวลาการติดดอก
ระยะเวลาการติดผล
ประเภทการใช้ประโยชน์
หมายเหตุ
แหล่งอ้างอิง

ระบบฐานข้อมูลกลางและมาตรฐานข้อมูลทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่ง. 2556. “พังกาหัวสุมดอกแดง.” [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา http://marinegiscenter.dmcr.go.th/km/bruguiera-gymnorrhiza/#.WImyIVOLTDc (26 มกราคม 2560)

The Plant List. 2013. “Bruguiera gymnorhiza (L.) Lam.” [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา http://www.theplantlist.org (26 มกราคม 2560)

แหล่งอ้างอิงการจำแนก
แหล่งอ้างอิงการใช้ประโยชน์
สถานะของข้อมูลพรรณไม้
แบบร่าง
รายการรูปภาพ

กลับหน้ารายการพรรณไม้ แก้ไขข้อมูล จัดการรูปภาพ พิมพ์ QR Code ของพืชนี้ ลบข้อมูลพรรณไม้นี้