Application name
รายการพรรณไม้
รายงาน
การตั้งค่า
แก้ไขข้อมูลพรรณไม้
รหัส
ชื่อวิทยาศาสตร์
<p><em>Acacia</em> <em>concinna</em> (Willd.) DC.</p>
สกุล
สปีชีส์
Variety
Sub Variety
Form
ชื่อพ้อง / ชื่อดั้งเดิม
<p><em>Acacia</em> <em>concinna</em> var. <em>rugata</em> (Benth.) Baker</p><p><em>Acacia</em> <em>hooperiana</em> Miq.</p><p><em>Acacia</em> <em>poilanei</em> Gagnep.</p><p><em>Acacia</em> <em>polycephala</em> DC.</p><p><em>Acacia</em> <em>quisumbingii</em> Merr.</p>
ชื่อไทย
ชื่อท้องถิ่น
ชื่อสามัญ
ชื่อวงศ์
ลักษณะวิสัย
ยังไม่ได้ระบุ
ไม้ล้มลุก
ไม้พุ่ม
ไม้ยืนต้น ขนาดเล็ก
ไม้ยืนต้น ขนาดกลาง
ไม้ยืนต้น ขนาดใหญ่
ไม้เลื้อย
ไม้รอเลื้อย
ไม้อิงอาศัย
ไม้หัว
พืชอวบน้ำ
ปาล์ม
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
<p><strong>ลำต้น</strong> ไม้พุ่มรอเลื้อยทอดลำต้นเกาะเกี่ยวขึ้นไป สูง 3-6 ม. เถามีเนื้อแข็ง มีหนามตามลำต้น กิ่ง ก้าน และใบ มีขนกำมะหยี่หรือขนสั้นหนานุ่ม เปลือกลำต้นสีน้ำตาล</p><p><strong>ใบ</strong> ใบประกอบแบบขนนกสองชั้นออกเสียงสลับกัน ช่อใบย่อย 5-10 คู่ ใบย่อย 10-30 คู่ต่อช่อใบย่อย เรียงตรงข้าม ก้านใบยาว 3.6-5.0 ซม. มีขนสั้นนุ่มและหนาแน่น พบก้อนนูนสีน้ำตาลคล้ายต่อม 1 อัน อยู่ที่โคนก้านใบ แกนกลางยาว 6.6-8.5 ซม.ใบย่อยรูปขอบขนานขนาดเล็ก ปลายใบมนหรือแหลม ที่ปลายเป็นติ่งแหลมอ่อนโค้ง โคนใบตัด ไม่มีก้านใบย่อย แผ่นใบเรียบ สีเขียว</p><p><strong>ดอก </strong>ออกเป็นช่อกระจุกแน่นรูปทรงกลมที่ซอกใบและปลายกิ่ง 1-3 ช่อดอกต่อข้อ ขนาด 0.7-1.3 ซม. มี 35-45 ดอก ก้านช่อดอกยาว 2.5-3.2 มม. มีขนนุ่มหนาแน่น ใบประดับดอก 1 อัน รูปแถบ ยาวไม่เกิน 1 มม. โคนสอบเรียว สีแดง มีขนกระจายทั่วไป ดอกขนาดเล็กอัดแน่นอยู่เป็นแกนดอก กลีบดอกเป็นหลอด สีขาวนวล กลีบเลี้ยงและกลีบดอกอย่างละ 5 กลีบ กลีบเลี้ยง หลอดกลีบกว้าง 1.0-1.5 มม.ยาว 2.5-3.0 ซม. ปลายแหลม สีแดง อาจมีสีขาวปนเล็กน้อย กลีบดอก หลอดกลีบกว้าง 1.0-1.5 มม. ยาว 3.5-4.0 มม. มีขนเล็กน้อยที่ปลายกลีบ เกสรเพศผู้ 200-250 อัน ยาว 4-6 มม. เกสรเพศเมีย รังไข่ยาว 1 มม. มี 10-12 ออวุล มีก้านรังไข่ยาว 1 มม. ก้านและยอดเกสรเพศเมียยาว 2.5-3.5 มม. สีขาวอมเหลืองหรือสีเขียวอมเหลือง</p><p><strong>ผล </strong>เป็นฝักสีน้ำตาลดำ ยาว 4-12 ซม. ลักษณะผิวขรุขระเมื่อแห้ง ขอบฝักเป็นคลื่น ปลายฝักแหลม สันฝักหนา เปลือกเป็นสีเขียวอมแดง เมื่อแก่เป็นสีน้ำตาลเข้ม ภายในมีเมล็ดเรียงกันอยู่</p><p><strong>เมล็ด </strong>เมล็ดรูปรีถึงรูปวงกลมแบน</p>
สภาพนิเวศ
กลางแจ้ง
ร่มรำไร
ร่ม
สภาพนิเวศวิทยา
<p>พบตามป่าคืนสภาพ ป่าเบญจพรรณ และที่รกร้างทั่วไป</p>
ถิ่นกำเนิด
<p>อินเดีย พม่า มาเลเซีย ไทย</p>
การกระจายพันธุ์
<p> </p><p>เอเชียตะวันออก - ตอนใต้ของจีน อินเดีย พม่า ไทย กัมพูชา ลาว เวียดนาม มาเลเซีย อินโดนีเซีย ฟิลิปปินส์ นิวกินี</p>
การปลูกและการขยายพันธุ์
<p>เพาะเมล็ด</p>
ระยะเวลาการติดดอก
ระยะเวลาการติดผล
ประเภทการใช้ประโยชน์
อาหาร
สมุนไพร
พืชประดับ
พืชวัสดุ
พืชใช้เนื้อไม้
พืชให้ร่มเงา
พืชเศรษฐกิจ
<p><strong>ฝัก</strong> รสเปรี้ยว มีสารซาโปนินสูง ตีกับน้ำจะเกิดฟองที่คงทน ฝักแก่ใช้ต้มเอาน้ำสระผมช่วยขจัดรังแค บำรุงผม เป็นยาปลูกผมและกำจัดรังแค ต้มอาบน้ำหลังคลอด ตำพอกหรือชุบสำลีปิดแผลโรคผิวหนัง ใช้ทำขี้ผึ้งปิดแผลแก้โรคผิวหนัง ฝักปิ้งให้เหลือง ชงน้ำจิบเป็นยาขับเสมหะแก้ไอ แก้น้ำลายเหนียว ต้มน้ำดื่มแก้ไข้มาลาเรีย ทำให้อาเจียน ต้มหรือบดกินเป็นยาถ่าย</p><p><strong>เปลือกฝัก</strong> รสขมเปรี้ยว เผ็ดปร่า ช่วยเจริญอาหาร กัดเสมหะ แก้ไอ แก้ซางเด็ก ต้น รสเปรี้ยวฝาด เป็นยาระบาย แก้โรคตาแดง แก้น้ำตาพิการ</p><p><strong>ลำต้น</strong> เป็นยาระบาย</p><p><strong>ใบ </strong>รสเปรี้ยว ฝาดเล็กน้อย ต้มดื่ม ขับเสมหะ ขับระดูขาว แก้น้ำลายเหนียว ฟอกโลหิต แก้บิด ชำระเมือกมันในลำไส้ แก้โรคตา ตำประคบให้เส้นเอ็นหย่อน</p><p><strong>ยอดอ่อน ใบอ่อน</strong> มีรสเปรี้ยว รับประทานเป็นผักสด นำมาปรุงอาหารและช่วยดับกลิ่นคาวปลาได้</p><p><strong>ใบและฝัก</strong> ต้มอาบ ทำความสะอาด บำรุงผิว</p><p><strong>ยอดอ่อน</strong> นำมาต้มน้ำ และผสมกับน้ำผึ้งดื่มเป็นยาช่วยขับปัสสาวะ หรือนำมาตำรวมกับขมิ้นอ้อย แล้วใส่น้ำมันพืชเล็กน้อย หมกไฟพออุ่น นำไปพอกแก้ฝี</p><p><strong>ดอก</strong> รสเปรี้ยว ฝาด มัน แก้เส้นเอ็นที่พิการให้สมบูรณ์</p><p><strong>ราก</strong> รสขม แก้ไข้</p>
หมายเหตุ
<p>-</p>
แหล่งอ้างอิง
<p>คณะกรรมการวิชาการดำเนินงานส่วนสวนสมุนไพรพืชสวนโลก. 2549. สวนสมุนไพรในงานมหกรรมพืชสวนโลก 2549. พิมพ์ครั้งที่ 1. บริษัท สามเจริญพาณิชย์ (กรุงเทพฯ) จำกัด. กรุงเทพมหานคร. 464 น.</p><p>ฐานข้อมูลสมุนไพร คณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี. 2553. “ส้มป่อย.” [ระบบออนไลน์]. http://www.phargarden.com/main.php?action=viewpage&pid=285 (29 ตุลาคม 2559)</p><p>มูลนิธิสวนหลวง ร.9. 2542. พรรณไม้ในสวนหลวง ร.9. เล่ม 2 พิมพ์ครั้งที่ 1. อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง จำกัด. กรุงเทพมหานคร.139 น.</p><p>เศรษฐมันตร์ กาญจนกุล. 2552. ร้อยพรรณไม้เลื้อยแสนสวย. เศรษฐศิลป์. กรุงเทพมหานครฯ. 240 น.</p><p>The Plant List. 2013. “<em>Acacia</em> <em>concinna</em> (Willd.) DC<em>.</em>” [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/ild-32490 (29 ตุลาคม 2559)</p><p>Useful Tropical Plants. 2017. “Acacia concinna<em>.</em>” [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://tropical.theferns.info/viewtropical.php?id=Acacia+concinna (29 ตุลาคม 2559)</p>
แหล่งอ้างอิงการจำแนก
<p>-</p>
แหล่งอ้างอิงการใช้ประโยชน์
<p>-</p>
สถานะของข้อมูล
แบบร่าง
กลับหน้ารายการพรรณไม้