Application name
รายการพรรณไม้
รายงาน
การตั้งค่า
แก้ไขข้อมูลพรรณไม้
รหัส
ชื่อวิทยาศาสตร์
<p><em>Cocos nucifera </em>L. </p>
สกุล
สปีชีส์
Variety
Sub Variety
Form
ชื่อพ้อง / ชื่อดั้งเดิม
<p><em>Cocos nucifera </em>L. </p>
ชื่อไทย
ชื่อท้องถิ่น
ชื่อสามัญ
ชื่อวงศ์
ลักษณะวิสัย
ยังไม่ได้ระบุ
ไม้ล้มลุก
ไม้พุ่ม
ไม้ยืนต้น ขนาดเล็ก
ไม้ยืนต้น ขนาดกลาง
ไม้ยืนต้น ขนาดใหญ่
ไม้เลื้อย
ไม้รอเลื้อย
ไม้อิงอาศัย
ไม้หัว
พืชอวบน้ำ
ปาล์ม
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
<p><strong>ลำต้น </strong>ลักษณะเด่น คือมีต้นเตี้ยกว่ามะพร้าวพันธุ์ธรรมดา </p><p><strong>ใบ </strong>ใบเป็นรูปขนนก ใบย่อยเรียวแหลม ก้านใบหนาแข็ง</p><p><strong>ดอก </strong>ช่อดอกแยกเพศอยู่ร่วมต้น ออกระหว่างกาบใบ</p><p><strong>ผล </strong>ผลดก ตกผลเร็ว (ประมาณ 30 - 36 เดือน) มีน้ำหอมหวาน เนื้อหนา</p>
สภาพนิเวศ
กลางแจ้ง
ร่มรำไร
ร่ม
สภาพนิเวศวิทยา
<p>ปลูกเป็นแถวกลางแจ้งหรือริมน้ำ</p>
ถิ่นกำเนิด
<p>เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เอเชียเขตร้อน</p>
การกระจายพันธุ์
<p>อเมริกา อินเดีย มาดากัสการ์ และเอฟริกา ชาวสเปนเป็นผู้นำไปปลูกยังหมู่เกาะเวสท์อินดีส และทะเลแคริเบียนตอนใต้ ชาวยุโรปนำไปปลูกในประเทศบราซิล และชาวโพลิเนเซียนนำไปยังเกาะต่าง ๆ ในมหาสมุทรแปซิฟิค</p>
การปลูกและการขยายพันธุ์
<p>เพาะเมล็ด</p>
ระยะเวลาการติดดอก
ระยะเวลาการติดผล
ประเภทการใช้ประโยชน์
อาหาร
สมุนไพร
พืชประดับ
พืชวัสดุ
พืชใช้เนื้อไม้
พืชให้ร่มเงา
พืชเศรษฐกิจ
<p><strong>เนื้อมะพร้าว </strong>มีสีขาว ใช้สด หรือหั่นฝอย ใส่น้ำเคี่ยว เอาน้ำมันมะพร้าวเก็บไว้ใช้ หรือตากแห้ง บีบและเคี่ยวเอาน้ำมันเก็บไว้ใช้ น้ำมันใหม่ๆ จะมีกลิ่นหอม น้ำมันมะพร้าวในที่อุ่นจะเหลวใส ในที่เย็นจะข้นขาวคล้ายเนยแข็ง มีกลิ่นเฉพาะตัว<br /><strong>น้ำ </strong>น้ำมะพร้าว ใช้ดื่มรับประทาน แก้กระหาย<br /><strong>กาบมะพร้าว </strong>ตากแห้งแล้วนำไปเผาไล่ยุง<br /><strong>กะลา </strong>ตากแห้ง นำมาประยุกต์เป็นเฟอร์นีเจอร์</p>
หมายเหตุ
<p>-</p>
แหล่งอ้างอิง
<p>ปิยะ เฉลิมกลิ่น. 2550. คู่มือ ปาล์มประดับ ฉบับปรับปรุงและเพิ่มเติม. พิมพ์ครั้งที่ 1. สำนักพิมพ์บ้านและสวน;อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง จำกัด. กรุงเทพมหานคร. 304 น.</p><p>Flora of China. “Cocos nucifera.” [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://www.efloras.org/florataxon.aspx?flora_id=2&taxon_id=200027077 (17 ตุลาคม 2559)</p><p>NanaGarden.com. “พันธุ์มะพร้าวน้ำหอม.” [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://www.nanagarden.com/tag/%E0%B8%9E%E0%B8%B1%E0%B8%99%E0%B8%98%E0%B8%B8%E0%B9%8C%E0%B8%A1%E0%B8%B0%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%A7%E0%B8%99%E0%B9%89%E0%B8%B3%E0%B8%AB%E0%B8%AD%E0%B8%A1 (17 ตุลาคม 2559)</p><p>ThaiHerbal.org. 2014. “มะพร้าว.” [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://thaiherbal.org/18 (17 ตุลาคม 2559)</p><p>The Plant List. 2013. “<em>Cocos</em> <em>nucifera</em> L.” [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/kew-44645 (17 ตุลาคม 2559)</p><p>The Royal Botanic Gardens,Kew science. “Cocos nucifera.” [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://www.plantsoftheworldonline.org/taxon/urn:lsid:ipni.org:names:666160-1 (17 ตุลาคม 2559)</p>
แหล่งอ้างอิงการจำแนก
<p>-</p>
แหล่งอ้างอิงการใช้ประโยชน์
<p>-</p>
สถานะของข้อมูล
แบบร่าง
กลับหน้ารายการพรรณไม้