Application name
รายการพรรณไม้
รายงาน
การตั้งค่า
แก้ไขข้อมูลพรรณไม้
รหัส
ชื่อวิทยาศาสตร์
<p><em>Dimocarpus longan</em> Lour. 'Phet Sakhon'</p>
สกุล
สปีชีส์
Variety
Sub Variety
Form
ชื่อพ้อง / ชื่อดั้งเดิม
<p>-</p>
ชื่อไทย
ชื่อท้องถิ่น
ชื่อสามัญ
ชื่อวงศ์
ลักษณะวิสัย
ยังไม่ได้ระบุ
ไม้ล้มลุก
ไม้พุ่ม
ไม้ยืนต้น ขนาดเล็ก
ไม้ยืนต้น ขนาดกลาง
ไม้ยืนต้น ขนาดใหญ่
ไม้เลื้อย
ไม้รอเลื้อย
ไม้อิงอาศัย
ไม้หัว
พืชอวบน้ำ
ปาล์ม
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
<p><strong>ลำต้น </strong>ไม้ยืนต้น ไม่ผลัดใบ สูงประมาณ 10 ม. บางครั้งสูงได้ถึง 40 ม. กิ่งก้านแข็งแรง </p><p><strong>ใบ </strong>ใบประกอบกว้าง 21.6 ซม. ยาว 21.9 ซม. ใบย่อย 3.4 คู่ ก้านใบย่อยด้านบนสีเขียวปนน้ำตาล ก้านใบย่อยด้านล่างสีเขียวปนน้ำตาล ใบอ่อนสีเขียวปนน้ำตาล ใบแก่สีเขียว ใบย่อยกว้าง 5.4 ซม. ยาว 15.7 ซม. ก้านใบย่อยยาว 0.8 ซม. ใบรูปร่างรีค่อนข้างกว้าง ขอบใบเรียบ ปลายใบเรียวแหลม โคนใบรูปลิ่ม แผ่นใบเรียบ เนื้อใบคล้ายกระดาษ</p><p><strong>ดอก </strong>ช่อดอกกว้าง 26.4 ซม. ยาว 34.4 ซม. เส้นผ่าศูนย์กลางก้านช่อดอก 0.5 ซม. เส้นผ่าศูนย์กลางดอกตัวผู้ 5.6 มม. เส้นผ่าศูนย์กลางดอกกระเทยทำหน้าที่ดอกตัวเมีย 6.9 มม.</p><p><strong>ผล </strong>ผลรูปร่างกลม ปลายผลป้านกลม ผลกว้าง 2.8 ซม. ยาว 2.6 ซม เปลือกเรียบสีน้ำตาลปนแดง เนื้อสีขาวขุ่นปนเหลือง และฉ่ำน้ำ</p><p><strong>เมล็ด </strong>เส้นผ่าศูนย์กลาง 1.7 ซม. เมล็ดกลมแป้น สีดำเป็นมัน</p>
สภาพนิเวศ
กลางแจ้ง
ร่มรำไร
ร่ม
สภาพนิเวศวิทยา
<p>เติบโตที่ระดับความสูงประมาณ 150-450 ม. เหนือระดับทะเลปานกลาง</p>
ถิ่นกำเนิด
<p>ถิ่นกำเนิดมาจาก หมู่เกาะอันดามัน อัสสัม บังคลาเทศ กัมพูชา จีนตอนใต้-ตอนกลาง จีนตะวันออกเฉียงใต้ เทือกเขาหิมาลัยตะวันออก ไห่หนาน ลาว มาลายา พม่า หมู่เกาะนิโคบาร์ ศรีลังกา ไทย และเวียดนาม</p>
การกระจายพันธุ์
<p>ลำไยมีการกระจายพันธุ์ใน บอร์เนียว ชวา หมู่เกาะซุนดาน้อย นิวกินี ฟิลิปปินส์ เรอูนียง หมู่เกาะโซไซเอตี และไต้หวัน</p>
การปลูกและการขยายพันธุ์
<p>ขยายพันธุ์โดยการเพาะเมล็ด ตอนกิ่ง</p>
ระยะเวลาการติดดอก
ระยะเวลาการติดผล
ประเภทการใช้ประโยชน์
อาหาร
สมุนไพร
พืชประดับ
พืชวัสดุ
พืชใช้เนื้อไม้
พืชให้ร่มเงา
พืชเศรษฐกิจ
<p><strong>ผล</strong> สามารถรับประทานได้ </p><p><strong>เนื้อไม้</strong> สามารถทำเครื่องเรือนได้</p>
หมายเหตุ
<p>-</p>
แหล่งอ้างอิง
<p>สำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน). 2015. “พันธุ์เพชรสาคร.” [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา http://www.arda.or.th/kasetinfo/logan/index.php?option=com_content&view=article&id=239:2010-12-03-09-17-41&catid=2:002&Itemid=1 (11 พฤษภาคม 2560)</p><p>Flora of China. “Dimocarpus longan.” [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา http://www.efloras.org/florataxon.aspx?flora_id=2&taxon_id=200013191 (19 กันยายน 2560)</p><p>The Royal Botanic Gardens, Kew science. “<em>Dimocarpus longan</em> Lour.” [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา http://powo.science.kew.org/taxon/urn:lsid:ipni.org:names:782795-1 (20 ตุลาคม 2560)</p><p>Trade Winds Fruit. 2013. “LONGAN.” [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา http://www.tradewindsfruit.com/content/longan.htm (19 กันยายน 2560)</p>
แหล่งอ้างอิงการจำแนก
<p>-</p>
แหล่งอ้างอิงการใช้ประโยชน์
<p>-</p>
สถานะของข้อมูล
แบบร่าง
กลับหน้ารายการพรรณไม้