Application name
รายการพรรณไม้
รายงาน
การตั้งค่า
แก้ไขข้อมูลพรรณไม้
รหัส
ชื่อวิทยาศาสตร์
<p><em>Diospyros malabarica </em>(Desf.) Kostel. var. <em>siamensis</em> (Hochr.) Phengklai</p>
สกุล
สปีชีส์
Variety
Sub Variety
Form
ชื่อพ้อง / ชื่อดั้งเดิม
<p>-</p>
ชื่อไทย
ชื่อท้องถิ่น
ชื่อสามัญ
ชื่อวงศ์
ลักษณะวิสัย
ยังไม่ได้ระบุ
ไม้ล้มลุก
ไม้พุ่ม
ไม้ยืนต้น ขนาดเล็ก
ไม้ยืนต้น ขนาดกลาง
ไม้ยืนต้น ขนาดใหญ่
ไม้เลื้อย
ไม้รอเลื้อย
ไม้อิงอาศัย
ไม้หัว
พืชอวบน้ำ
ปาล์ม
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
<p><strong>ลำต้น</strong> ไม้ยืนต้นขนาดเล็กถึงขนาดกลาง ไม่ผลัดใบ สูงถึง 15 ม. เส้นผ่าศูนย์กลางลำต้น 70 ซม. มักมีร่องตามยาว เรือนยอดเป็นทรงพุ่มค่อนข้างกลม กิ่งก้านหนาแน่น เปลือกสีเทาแก่ ค่อนข้างขรุขระและแตกเป็นเกล็ด</p><p><strong>ใบ</strong> ใบเดี่ยว เรียงสลับ รูปไข่แกมขอบขนาน ปลายใบมนหรือเกือบแหลม โคนใบมน หรือสอบเข้าคล้ายรูปลิ่ม ผิวใบเกลี้ยงสีเขียวจัด เมื่อแห้งมีสีเหลือง เส้นใบข้างจางเห็นได้ไม่ชัด ก้านใบสั้นมาก ประมาณ 1.0-1.5 ซม. ใบกว้าง 2-10 ซม. ยาว 7-32 ซม.</p><p><strong>ดอก </strong>ดอกแยกเพศ อยู่ต่างต้นกัน ดอกเพศผู้ออกเป็นช่อกระจุก กลีบเลี้ยง 4 กลีบ เชื่อติดกันเป็นรูประฆังกว้าง ปลายแยกเป็นแฉก ดอกเพศเมียเป็นดอกเดี่ยว กลีบเลี้ยงและกลีบดอกคล้ายกันในดอกเพศผู้ แต่ขนาดใหญ่กว่า รังไข่ค่อนข้างกลม ก้านเกสรแยกเป็น 4 อัน</p><p><strong>ผล </strong>รูปทรงกลมค่อนข้างแบนในแนวตั้ง ตรงกลางและด้านล่างของผลเป็นรอยลึก ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางผล 5.0-7.5 ซม. เมื่อสุกมีสีเหลืองหรือส้ม มีกลีบเลี้ยงสีน้ำตาล ลักษณะคล้ายจาน ขอบเว้าเล็กน้อย 4 พู ติดอยู่แน่น</p>
สภาพนิเวศ
กลางแจ้ง
ร่มรำไร
ร่ม
สภาพนิเวศวิทยา
<p>ป่าดิบชื้นที่ราบลุ่ม เกิดขึ้นกระจัดกระจายอยู่ตามลำน้ำและลำธารที่ระดับความสูงถึง 300 ม.</p><p>มักพบในบริเวณที่ร่มรื่นและเปียกใกล้ลำธารในป่าที่ระดับความสูงถึง 500 ม.</p>
ถิ่นกำเนิด
<p> </p><p>อัสสัม บังคลาเทศ กัมพูชา เทือกเขาหิมาลัยตะวันออก อินเดีย ชวา ลาว หมู่เกาะซุนดาน้อย มาลายา พม่า เนปาล ศรีลังกา สุลาเวสี สุมาตรา และไทย</p>
การกระจายพันธุ์
<p>ตรินิแดด-โตเบโก</p>
การปลูกและการขยายพันธุ์
<p>ขยายพันธุ์โดยการเพาะเมล็ด</p>
ระยะเวลาการติดดอก
ระยะเวลาการติดผล
ประเภทการใช้ประโยชน์
อาหาร
สมุนไพร
พืชประดับ
พืชวัสดุ
พืชใช้เนื้อไม้
พืชให้ร่มเงา
พืชเศรษฐกิจ
<p><strong>ผลสุก </strong>รับประทานได้<br /><strong>เปลือกต้น</strong> ห้ามเลือด สมานแผล รับประทานแก้ท้องร่วง แก้บิด ขับลม บำรุงร่างกาย บำรุงธาตุ<br /><strong>เนื้อไม้</strong> ใช้ทำเครื่องเรือน<br /><strong>ยางจากผลและลำต้น</strong> ใช้แก้แผลน้ำกัดเท้า แก้บิดและท้องร่วง<br /><strong>ดอก</strong> แก้ฝีเปื่อย แก้บวม ตกโลหิตและขับพยาธิ<br /><strong>ราก</strong> รักษาภายนอกแห้ฝีเปื่อย ภายในแก้ลงท้อง บวมน้ำ ขับพยาธิ แก้ตกโลหิต<br /><strong>ยางจากผลแก่</strong> อุดท้องเรือแทนชันยาเรือ และใช้ทำกาวสำหรับเย็บปกหนังสือ</p>
หมายเหตุ
<p>-</p>
แหล่งอ้างอิง
<p>มูลนิธิโครงการหลวง 2552. องค์ความรู้เรื่องพืชป่าที่ใช้ประโยชน์ทางภาคเหนือของไทย เล่ม 1. อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง จำกัด. กรุงเทพมหานคร. 808 น.</p><p>มูลนิธิสวนหลวง ร.9. 2542. พรรณไม้ในสวนหลวง ร.9. เล่ม 2 พิมพ์ครั้งที่ 1. อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง จำกัด. กรุงเทพมหานคร.139 น.</p><p>ศูนย์ปฏิบัติการวิจัยและเรือนปลูกพืชทดลอง มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน. “มะพลับ.” [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา http://clgc.agri.kps.ku.ac.th/index.php/linkherb/114-malabarica (17 ตุลาคม 2559)</p><p>The Royal Botanic Gardens, Kew science. “<em>Diospyros malabarica</em> (Desr.) Kostel.” [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา http://powo.science.kew.org/taxon/urn:lsid:ipni.org:names:322658-1 (20 ตุลาคม 2560)</p><p>Useful Tropical Plants. 2017. “Diospyros malabarica.” [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา http://tropical.theferns.info/viewtropical.php?id=Diospyros+malabarica (20 กันยายน 2560)</p><p>Wikipedia. 2017. “<em>Diospyros malabarica</em>.” [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา https://en.wikipedia.org/wiki/Diospyros_malabarica (20 กันยายน 2560)</p>
แหล่งอ้างอิงการจำแนก
<p>-</p>
แหล่งอ้างอิงการใช้ประโยชน์
<p>-</p>
สถานะของข้อมูล
แบบร่าง
กลับหน้ารายการพรรณไม้