Application name
รายการพรรณไม้
รายงาน
การตั้งค่า
แก้ไขข้อมูลพรรณไม้
รหัส
ชื่อวิทยาศาสตร์
<p><em>Ficus</em> <em>carica</em> L.</p>
สกุล
สปีชีส์
Variety
Sub Variety
Form
ชื่อพ้อง / ชื่อดั้งเดิม
<p><em>Caprificus insectifera </em>Gasp.</p>
ชื่อไทย
ชื่อท้องถิ่น
ชื่อสามัญ
ชื่อวงศ์
ลักษณะวิสัย
ยังไม่ได้ระบุ
ไม้ล้มลุก
ไม้พุ่ม
ไม้ยืนต้น ขนาดเล็ก
ไม้ยืนต้น ขนาดกลาง
ไม้ยืนต้น ขนาดใหญ่
ไม้เลื้อย
ไม้รอเลื้อย
ไม้อิงอาศัย
ไม้หัว
พืชอวบน้ำ
ปาล์ม
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
<p><strong>ลำต้น </strong>เป็นไม้ยืนต้น ผลัดใบ สูงได้ถึง 6 ม.</p><p><strong>ใบ </strong>ใบเดี่ยว สีเขียวเข้ม เส้นใบสีเขียวอ่อน เป็นลูปหยักลึก</p><p><strong>ดอก </strong>ออกเป็นช่อ ดอกมีขนาดเล็กอยู่ภายในส่วนที่เป็นฐานรองดอก ถูกโอบไว้ดูคล้ายผล ขนาดเล็ก ดอกมี 3 ประเภท ดอกเพศเมียก้านชูเกสรเพศเมียยาว ดอกเพศเมียก้านชูเกสรเพศเมียสั้น ดอกเพศผู้ </p><p><strong>ผล </strong>ผลของมะเดื่อฝรั่งไม่ได้เป็นผลจริง แต่เป็นส่วนของฐานรองดอกที่ประกอบด้วยก้านช่อดอกโอบเข้าหากัน (Synconium) จัดเป็นผลแบบเมล็ดเดียว (Drupelet) ซึ่งมีขนาดเล็กเรียงกันอยู่ภายในก้านช่อผล ผลดิบสีเขียว ผลสุกสีแดงระเรื่อ เนื้อในสีแดงชมพู ผลรูปลูกแพรหรือรูปน้ำเต้า</p>
สภาพนิเวศ
กลางแจ้ง
ร่มรำไร
ร่ม
สภาพนิเวศวิทยา
<p>เจริญเติบโตได้ดีในสภาพที่แสงแดดส่องถึง</p>
ถิ่นกำเนิด
<p>อินเดียและศรีลังกา</p>
การกระจายพันธุ์
<p>การปลูกเป็นการค้าเริ่มที่เอเชียตะวันตก แล้วจึงแพร่หลายสู่ซีเรีย ทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ปัจจุบันปลูกมากในยุโรปใต้ สหรัฐ ตุรกี ออสเตรเลีย แอฟริกาใต้ มาดากัสการ์</p>
การปลูกและการขยายพันธุ์
<p>ขยายพันธุ์โดยการเพาเะเมล็ด</p>
ระยะเวลาการติดดอก
ระยะเวลาการติดผล
ประเภทการใช้ประโยชน์
อาหาร
สมุนไพร
พืชประดับ
พืชวัสดุ
พืชใช้เนื้อไม้
พืชให้ร่มเงา
พืชเศรษฐกิจ
<p>-ปลูกประดับ</p><p>-ปลูกเพื่อการค้า</p><p>-ผลสามารถรับประทานได้ ทั้งผลสด และอบแห้ง ทำเป็นแยม หรือทำเป็นน้ำผลไม้</p><p>-มะเดื่อฝรั่งเป็นแหล่งที่ดีของเส้นใยอาหารที่เป็นประโยชน์ต่อขบวนการกำจัดของเสียในร่างกาย ในผลสดมีปริมาณเส้นใย 1.2 % ส่วนในผลอบแห้งสูงถึง 5.6 % เกลือ โปแตสเซียม กรดอินทรีย์ ของมะเดื่อฝรั่งช่วยสร้างความสมดุลระหว่างความเป็นกรด-ด่าง ในร่างกายโดยไม่ก่อให้เกิดกรดมากเกินไป</p>
หมายเหตุ
<p>-</p>
แหล่งอ้างอิง
<p>ชื่อพรรณไม้ เต็ม สมิตินันทน์. “มะเดื่อฝรั่ง.” [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://www.dnp.go.th/botany/mplant/word.aspx?linkback=localname&localname=%E0%B8%A1%E0%B8%B0%E0%B9%80%E0%B8%94%E0%B8%B7%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%9D%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B9%88%E0%B8%87&keyback=%E0%B8%A1%E0%B8%B0%E0%B9%80%E0%B8%94%E0%B8%B7%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%9D%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B9%88%E0%B8%87 (12 พฤษภาคม 2560)</p><p>ฐานข้อมูลพันธุกรรมพืชสวน. 2014. “มะเดื่อฝรั่ง.” [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://hort.ezathai.org/?p=3969 (12 พฤษภาคม 2560)</p><p>Plants For A Future. 2012. “Ficus carica.” [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://www.pfaf.org/user/plant.aspx?latinname=ficus+carica (12 พฤษภาคม 2560)</p><p>The Plant List. 2013. “Ficus carica L.” [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/kew-2809827 (12 พฤษภาคม 2560)</p><p>The Royal Botanic Gardens, Kew science. “Ficus carica.” [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://www.plantsoftheworldonline.org/taxon/urn:lsid:ipni.org:names:852556-1 (12 พฤษภาคม 2560)</p><p>Wikipedia. “มะเดื่อ.” [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: https://th.wikipedia.org/wiki/มะเดื่อ (12 พฤษภาคม 2560)</p>
แหล่งอ้างอิงการจำแนก
<p>-</p>
แหล่งอ้างอิงการใช้ประโยชน์
<p>-</p>
สถานะของข้อมูล
แบบร่าง
กลับหน้ารายการพรรณไม้