Hibiscus rosa-sinensis L.

Hibiscus L.

rosa-sinensis

-

-

Hibiscus rosa-sinensis var. rosa-sinensis

Hibiscus storckii Seem.

Hibiscus festalis Salisb.

Hibiscus boryanus DC.

ลำต้น ไม้พุ่มขนาดเล็ก สูงได้ถึง 5 ม. เปลือกต้นสีน้ำตาลปนเทา ตามกิ่งและลำต้นมีรูอากาศกระจายทั่วไป

ใบ ใบเดี่ยว ออกเรียงเวียน ใบรูปไข่ กว้าง 4.5-5.0 ซม. ยาว 6-8 ซม. โคนใบมน ปลายใบเรียวแหลม ขอบใบจักเป็นฟันเลื่อยไม่สม่ำเสมอกัน แผ่นใบบาง ก้านใบยาว 3-8 ซม.

ดอก ดอกออกเดี่ยวตามซอกใบ มี ริ้วประดับที่โคนดอก 5-8 แฉก ดอกสีแดง สีส้ม สีชมพู สีเหลืองและสีขาว กลีบเลี้ยงโคนเชื่อมติดกัน ปลายแยก 5 แฉก กลีบดอก 5 กลีบ รูปไข่กลับ เกสรเพศผู้ เป็นหลอดยาว อับเรณูติดอยู่รอบหลอดจากกึ่งกลางถึงปลายยอด เกสรเพศเมียอยู่ภายในหลอด เกสรเพศเมียอยู่ในหลอดเกสรเพศผู้

ผล ไม่ติดผล

ต้องการแสงแดดตลอดวัน ระดับน้ำปานกลาง

อินเดีย

ทวีปอเมริกา แอฟริกา และเอเชีย

ขยายพันธุ์โดยการปักชำ ตอนกิ่ง หรือติดตา

ราก เป็นยาแก้ไอ พอกฝี แก้อาการฟกช้ำ บวมเรียกน้ำย่อย

ใบ เป็นยาถ่ายอ่อน ๆ มีเมือกทำให้ผิวหนังชุ่มชื้น รักษาแผลไฟไหม้น้ำร้อนลวก

เปลือกต้น รักษาโรคผิวหนังที่เกิดจากเชื้อรา

ดอก ช่วยให้ผิวหนังชุ่มชื้น ช่วยดับร้อนในร่างกาย แก้ระเหย และช่วยแก้ไข้ แก้ประจำเดือนมาไม่ปกติ บำรุงประจำเดือน

-

คณะกรรมการวิชาการดำเนินงานส่วนสวนสมุนไพรพืชสวนโลก. 2549. สวนสมุนไพรในงานมหกรรมพืชสวนโลก 2549. พิมพ์ครั้งที่ 1. บริษัท สามเจริญพาณิชย์ (กรุงเทพฯ) จำกัด. กรุงเทพมหานคร. 464 น.

วิกิพีเดีย. 2560. “ชบาจีน.” [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา https://th.wikipedia.org/wiki/ชบาจีน (10 พฤษภาคม 2560)

ThaiHerbal.org. 2015. “ชบา.” [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา http://thaiherbal.org/3125/3125 (20 ตุลาคม 2559)

The Plant List. 2013. “Hibiscus rosa-sinensis L.” [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มาhttp://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/kew-2850448  (10 พฤษภาคม 2560)

The Royal Botanic Gardens, Kew science. “Hibiscus rosa-sinensis L.” [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา http://powo.science.kew.org/taxon/urn:lsid:ipni.org:names:560756-1 (4 พฤศจิกายน 2560)

-

-

กลับหน้ารายการพรรณไม้ แก้ไขข้อมูล จัดการรูปภาพ พิมพ์ QR Code ของพืชนี้ ลบข้อมูลพรรณไม้นี้