Application name
รายการพรรณไม้
รายงาน
การตั้งค่า
แก้ไขข้อมูลพรรณไม้
รหัส
ชื่อวิทยาศาสตร์
<p><em>Melientha suavis</em> Pierre</p>
สกุล
สปีชีส์
Variety
Sub Variety
Form
ชื่อพ้อง / ชื่อดั้งเดิม
<p><em>Melientha</em> <em>acuminata</em> Merr.</p>
ชื่อไทย
ชื่อท้องถิ่น
ชื่อสามัญ
ชื่อวงศ์
ลักษณะวิสัย
ยังไม่ได้ระบุ
ไม้ล้มลุก
ไม้พุ่ม
ไม้ยืนต้น ขนาดเล็ก
ไม้ยืนต้น ขนาดกลาง
ไม้ยืนต้น ขนาดใหญ่
ไม้เลื้อย
ไม้รอเลื้อย
ไม้อิงอาศัย
ไม้หัว
พืชอวบน้ำ
ปาล์ม
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
<p><strong>ต้น:</strong> เป็นไม้ยืนต้นขนาดกลาง มีความสูง 5-15 ม. เนื้อไม้ แข็ง เปลือกของลำต้นเมื่ออายุน้อยผิวเปลือกเรียบ สีเทาอมเขียว และเมื่อ อายุมากขึ้นเปลือกแตกเป็นร่องรูปสี่เหลี่ยม สีเทาอ่อนอมน้ำตาล</p><p><strong>ใบ: </strong>เป็นใบเดี่ยว ออกเรียงสลับกัน ใบอ่อนรูปร่าง แคบรี ปลายใบแหลม สีเขียวอมเหลือง และเปลี่ยนเป็นสีเขียวเข้มเมื่ออายุ มากขึ้น ใบแก่เต็มที่รูปรีกว้างถึงรูปไข่หรือไข่กลับ สีเขียวเข้ม เนื้อใบกรอบ ขอบใบเรียบ ปลายใบมน หรือเว้าบุ๋มมีติ่งหนาม บางครั้งพบปลายใบแหลม ฐานใบสอบเรียว ขนาดใบกว้าง 2.5-5 ซม. ยาวประมาณ 6-12 ซม. ก้านใบสั้น ขนาดยาวประมาณ 1-2 มม.</p><p><strong>ดอก</strong>: ออกดอกแยกต้น เป็นต้นเพศผู้ และต้นเพศเมีย ช่อดอกเป็นแบบช่อแยกแขนง และเกิดตามกิ่งแก่ หรือตามลำดับต้นที่ใบร่วงแล้ว ยาวประมาณ 7-12 ซม. ดอกเพศเมียออกเป็นช่อดอกจำนวนมาก ดอกเพศผู้เป็นช่อเดี่ยว หรือมี2-3 ช่อใน กระจุกเดียวกัน กลีบเลี้ยงสีเขียว มีขนาดใหญ่จำนวน 5 กลีบ กลีบดอกขนาดเล็กมาก สีขาวถึงสีเหลืองอ่อน ถูกห่อหุ้มไว้ด้วยกลีบเลี้ยง</p><p><strong>ผล:</strong> ออกผลเป็นช่อตามลำต้นเหมือนผลของมะไฟหรือ ลางสาด เป็นผลเดี่ยว ภายในมีเมล็ดเดียว ผลอ่อนมีสีเขียว เมื่อแก่จะเปลี่ยนเป็นสีเหลือง ถึงเหลืองอมส้ม ผลมีขนาด ประมาณ 1.5-2.5 ซม. </p>
สภาพนิเวศ
กลางแจ้ง
ร่มรำไร
ร่ม
สภาพนิเวศวิทยา
<p>ในประเทศไทยพบทั่วทุกภาค มีการกระจายพันธุ์ตามธรรมชาติทั้งในป่าผลัดใบและ ไม่ผลัดใบ ส่วนมากพบในป่าเต็งรัง และป่าเบญจพรรณในทุกภาคของประเทศไทย ที่ระดับความสูงตั้งแต่ 300-900 เมตร จากระดับน้ำทะเลปานกลาง พบตามที่โคก บริเวณที่ดอนสูง สภาพดินเป็นดินลูกรังที่มีความอุดมสมบูรณ์ต่ำ ดินดาน ดินกรวดลูกรัง ดินปนทราย</p>
ถิ่นกำเนิด
<p>มีถิ่นกำเนิดอยู่ในแถบ ประเทศเอเชียอาคเนย์</p>
การกระจายพันธุ์
<p>ทวีปเอเชีย</p>
การปลูกและการขยายพันธุ์
<p>เพาะเมล็ด ตอนกิ่ง</p>
ระยะเวลาการติดดอก
ระยะเวลาการติดผล
ประเภทการใช้ประโยชน์
อาหาร
สมุนไพร
พืชประดับ
พืชวัสดุ
พืชใช้เนื้อไม้
พืชให้ร่มเงา
พืชเศรษฐกิจ
<p>ผักหวานป่าควรปรุงให้สุกเสียก่อน เนื่องจากการบริโภคสด ๆ ในปริมาณมากอาจทำให้เกิดการเบื่อเมา เป็นไข้ และอาเจียนได้</p><p>การนำผักหวานป่ามาปรุงอาหารนั้น ใช้ได้ทั้งส่วนที่เป็นยอดและใบอ่อน นำช่อผลอ่อน ๆ</p><p>เมล็ดไปต้มรับประทานได้เช่นเดียวกับเมล็ดขนุน มีรสหวานมัน </p><p>ผักหวานป่า สดมีวิตามินซีสูง ช่วยป้องกันเนื้อเยื่อหรือเซลในร่างกายถูกทำลายจากมลพิษ ทางอากาศ ช่วยป้องกันการเกิดโรคมะเร็งผิวหนังจากรังสีของแสงแดด และ ผิวหนังเหี่ยวย่นหรือแก่ก่อนวัย</p><p><strong>ใบและราก </strong>ใช้รักษาแผล ปวดในข้อ ปวดหัว ปวดท้อง <strong>ราก</strong> ใช้เป็นยาเย็น ถอนพิษ แก้ร้อนในกระหายน้ำ แก้พิษไข้ น้ำดีพิการ <strong>ยาง</strong> ใช้กวาดคอเด็ก แก้ลิ้นเป็นฝ้าขาว</p>
หมายเหตุ
<p>-</p>
แหล่งอ้างอิง
<p>ณัฏฐากร เสมสันทัด และ บัณฑิต โพธิ์น้อย. 2552. ผักหวานป่า. กลุ่มงานวนวัฒนวิจัย สำนักวิจัยและพัฒนาการป่าไม้ กรมป่าไม้. โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย. นนทบุรี. 33 น.</p><p>ระบบฐานข้อมูลทรัพยากรชีวภาพและภูมิปัญญาท้องถิ่นของชุมชน. 2010. “ผักหวานป่า.” [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา http://www.bedo.or.th/lcdb/biodiversity/view.aspx?id=1559 (8 มิถุนายน 2560)</p><p>The Plant List. 2013. “<em>Melientha</em> <em>suavis</em> Pierre<em>.</em>” [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/kew-2502077 (8 มิถุนายน 2560)</p>
แหล่งอ้างอิงการจำแนก
<p>-</p>
แหล่งอ้างอิงการใช้ประโยชน์
<p>-</p>
สถานะของข้อมูล
แบบร่าง
กลับหน้ารายการพรรณไม้