Application name
รายการพรรณไม้
รายงาน
การตั้งค่า
แก้ไขข้อมูลพรรณไม้
รหัส
ชื่อวิทยาศาสตร์
<p><em>Musa</em> (AA) 'Lep Mue Nang'</p>
สกุล
สปีชีส์
Variety
Sub Variety
Form
ชื่อพ้อง / ชื่อดั้งเดิม
<p>-</p>
ชื่อไทย
ชื่อท้องถิ่น
ชื่อสามัญ
ชื่อวงศ์
ลักษณะวิสัย
ยังไม่ได้ระบุ
ไม้ล้มลุก
ไม้พุ่ม
ไม้ยืนต้น ขนาดเล็ก
ไม้ยืนต้น ขนาดกลาง
ไม้ยืนต้น ขนาดใหญ่
ไม้เลื้อย
ไม้รอเลื้อย
ไม้อิงอาศัย
ไม้หัว
พืชอวบน้ำ
ปาล์ม
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
<p><strong>ลำต้น </strong>มีลำต้น 2 ส่วน คือ 1. ลำต้นแท้ ลำต้นแท้ของกล้วยเล็บมือนาง คือ ส่วนเหง้าที่อยู่ใต้ดิน มีลักษณะทรงกลมสั้น ขนาดประมาณ 12-18 ซม. เปลือกหุ้มเหง้ามีสีดำ 2. ลำต้นเทียม ลำต้นเทียมของกล้วยเล็บมือนาง เป็นส่วนที่อยู่เหนือดินที่มักเรียกทั่วไปว่า ต้นกล้วย ซึ่งประกอบด้วยกาบใบที่เรียงซ้อนกันแน่นเป็นวงกลม ขนาดกว้างประมาณ 12-15 ซม. สูงประมาณ 2-2.5 ม. ผิวกาบด้านนอกสุดมีสีม่วงอมแดง และมีจุดประสีดำกระจายทั่ว หรือบางชนิดมีสีเขียว</p><p><strong>ใบ </strong>ใบกล้วยเล็บมือนางออกเป็นใบเดี่ยว ประกอบด้วยก้านใบ และแผ่นใบ ก้านใบมีลักษณะเรียวยาว ยาวประมาณ 50-100 ซม. ผิวก้านใบมีสีชมพูอมแดง และมีร่องตรงกลางในด้านบน ถัดมาเป็นแผ่นใบ เป็นรูปขอบขนาน สีเขียวอ่อน กว้างประมาณ 40-60 ซม. ยาวประมาณ 1.5-4 ม.</p><p><strong>ดอก </strong>ดอกกล้วย เรียกว่า ปลี ปลีของกล้วยเล็บมือนางจะแทงออกตรงกลางของลำต้นเทียม ประกอบด้วยก้านดอกทรงกลม ปลายก้านดอกเป็นช่อดอกหรือปลีกล้วย ที่ประกอบด้วยกาบหุ้มด้านนอกสีแดงอมม่วง กาบหุ้มด้านในมีสีแดงซีด โคนปลีใหญ่ ปลายปลีแหลม เมื่อบานกาบหุ้มจะกางออกจนมองเห็นดอกด้านใน ทั้งนี้ ปลีกล้วยจะออกหลังการปลูกแล้ว 7-8 เดือน</p><p><strong>ผล </strong>ผลกล้วยมีลักษณะเรียวเล็ก ผลมีสีเหลืองทอง เนื้อมีความนุ่มคล้ายกับกล้วยหอม มีรสหวาน และมีกลิ่นหอม</p><p><strong>ราก </strong>กล้วยเล็บมือนางทอง มีระบบรากเป็นแบบ adventitious root ที่มีลักษณะเป็นเส้นกลมยาว แตกออกด้านล่างของหัวหรือเหง้ากล้วย ขนาดรากประมาณ 0.5-1.0 ซม. หยั่งลึกลงดินได้ยาวกว่า 5 ม.</p>
สภาพนิเวศ
กลางแจ้ง
ร่มรำไร
ร่ม
สภาพนิเวศวิทยา
<p>-</p>
ถิ่นกำเนิด
<p>มีถิ่นกำเนิดจากประเทศในแถบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ อาทิ พม่า ไทย กัมพูชา มาเลเซีย อินโดเนีย และฟิลิปปินส์</p>
การกระจายพันธุ์
<p>เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ในประเทศไทยพบปลูกเป็นพืชแซมในสวนผลไม้ใน จ.ชุมพร และ จ.สุราษฎร์ธานี</p>
การปลูกและการขยายพันธุ์
<p>ขยายพันธุ์โดยการแยกหน่อ</p>
ระยะเวลาการติดดอก
ระยะเวลาการติดผล
ประเภทการใช้ประโยชน์
อาหาร
สมุนไพร
พืชประดับ
พืชวัสดุ
พืชใช้เนื้อไม้
พืชให้ร่มเงา
พืชเศรษฐกิจ
<p>– ผลกล้วยสุกนิยมรับประทานกันมาก เนื่องจากผลเล็กกะทัดรัด เนื้อนุ่ม รสหวาน และมีกลิ่นหอม เป็นที่ชื่นชอบของชาวใต้ และนักท่องเที่ยว ส่วนผลดิบไม่นิยมนำมาแปรรูปเหมือนกล้วยชนิดอื่น เพราะมีขนาดผลเล็ก<br />– ใบตองใช้ห่อข้าวหรือใช่อประกอบอาหาร<br />– หยวกกล้วยอ่อนนำมาประกอบอาหาร อาทิ แกงหยวกกล้วยใส่ปลา ใส่เนื้อ ใส่หมู เป็นต้น<br />– ก้าน และใบ ใช้เลี้ยงโค กระบือ หรือสุกร<br />– หยวกกล้วย และหน่ออ่อนนำมาเลี้ยงหมู<br />– กาบลำต้นที่แห้งแล้ว นำมากรีดเป็นเส้นใช้แทนเชือกรัดของ</p>
หมายเหตุ
<p>ผลกล้วยเล็บมือนางจะต้องให้มีก้านเกสรตัวเมียนั้นห้อยติดมาด้วย เพราะจะช่วยให้กล้วยมีความสมบูรณ์ มีรสหวาน และมีกลิ่นหอม</p>
แหล่งอ้างอิง
<p>Puechkaset.com. 2560. “กล้วยเล็บมือนาง” [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://puechkaset.com/กล้วยเล็บมือนาง/ (23 เมษายน 2560)</p><p>มูลนิธิสวนสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ฯ. 2552. 108 พันธุ์กล้วยไทย. บริษัทโรงพิมพ์กรุงเทพ (1984) จำกัด, กรุงเทพฯ. 268 น.</p>
แหล่งอ้างอิงการจำแนก
<p>-</p>
แหล่งอ้างอิงการใช้ประโยชน์
<p>-</p>
สถานะของข้อมูล
แบบร่าง
กลับหน้ารายการพรรณไม้