Sterculia gilva Miq.

Sterculia L.

gilva

-

-

ไม่มี

ต้น: ไม้ผลัดใบ สูง 20-30 เมตร  เรือนยอดเป็นพุ่มทรงสูงถึงค่อนข้างกลม  ลำต้นกลม  เปลาตรง  หรือบางครั้งพบว่ามีพูพอนแคบ ๆ เปลือกเรียบ  หรือแตกสะเก็ด  สีเทาคล้ำ  บางครั้งสีน้ำตาลเทาแกมแดง  เปลือกชั้นในสีชมพู  

ใบ: ใบรูปรีถึงรูปรีแกมรูปขอบขนาน กว้าง  5-8 ซม. ยาว 10-15 ซม. ปลายใบมนทู่ หรือเป็นติ่งแหลมสั้น ๆ โคนใบหยักเว้า มนหรือสอบ หลังใบเกลี้ยง  ยกเว้นเส้นใบมีขนประปราย ท้องใบขาวคล้ายทาด้วยแป้ง มีขนสั้นๆ และมีขนรูปดาวกระจายอยู่ทั่วไป เส้นแขนงใบ  7-12  คู่  ก้านใบยาว  2-33 ซม.  

ดอก:  ดอกขนาดเล็ก  สีขาวครีม  หรือสีเขียวอ่อน  เกิดเป็นช่อตามง่ามใบ  เส้นผ่านศูนย์กลางดอกประมาณ  5  มม. 

ผล: มักติดเป็นพวงรูปดาว เฉพาะตอนปลายก้านช่อ พวงละ 3-5 ผล แต่ละผลรูปขอบขนานงอนโค้ง ออกจากจุดแกนของก้าน กว้าง  1.5-2 ซม. ยาว 3-4 ซม. ผิวเปลือกด้านนอกมีขนสั้นๆ เมื่อแก่สีแดงและแตกอ้า มีเมล็ดอยู่ภายใน  1-3  เมล็ด

พบขึ้นทั่วไปในป่าพรุและป่าที่ลุ่มต่ำน้ำขังทางภาคใต้ของประเทศไทย 

มาเลเซีย กัมพูชา

มาเลเซีย ไทย 

ขยายพันธุ์โดยการใช้เมล็ด

เนื้อไม้ใช้ในการก่อสร้างภายในอาคารบ้านเรือน  ทำไม้แบบ  หีบ  และลังใส่ของ 

เปลือกมีเส้นใยเหนียว  ใช้ทำปอและเชือกมัดสิ่งของได้ดี

-

กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช. 2558. “ปอสองสี.” [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://www.dnp.go.th/Pattani_botany/พันธุ์ไม้/ป่าพรุ/ปอสองสี/ปอสองสี.htm (16 กรกฎาคม 2560)

The Plant List. 2013. “Sterculia gilva Miq.” [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/kew-2579809 (16 กรกฎาคม 2560)

The Royal Botanic Gardens,Kew science. “Sterculia gilva Miq.” [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา http://powo.science.kew.org/taxon/urn:lsid:ipni.org:names:825237-1 (16 กรกฎาคม 2560)

-

-

กลับหน้ารายการพรรณไม้ แก้ไขข้อมูล จัดการรูปภาพ พิมพ์ QR Code ของพืชนี้ ลบข้อมูลพรรณไม้นี้