Syzygium samarangense (Blume) Merr. & L.M.Perry 'Phet Ban Preaw'
Syzygium Gaertn.
samarangense
Phet Ban Preaw
-
Eugenia javanica Lam.
Eugenia samarangensis (Blume) O.Berg
Jambosa javanica (Lam.) K.Schum. & Lauterb.
Jambosa samarangensis (Blume) DC.
Myrtus javanica (Lam.) Blume
Myrtus samarangensis Blume
ลำต้น: ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ของชมพู่ตระกูลนี้ มีลักษณะที่คล้ายคลึงกัน โครงสร้างของลำต้นโดยทั่วไป มีกิ่งที่แตกออกจากลำต้นเป็นกิ่งใหญ่ หรือมีลำต้นมากกว่า 1 ต้น รูปทรงของต้นไม่ค่อยแน่นอนและต้นไม่ตั้งตรงมักคดไปมา ภายในทรงพุ่มมีกิ่งเล็กๆน้อยมากหรือไม่มีเลย ผิวเปลือกของลำต้นและกิ่งจะหยาบและขรุขระ กิ่งอ่อนมีสีน้ำตาลอมแดงคล้ำ กิ่งแก่จะเปลี่ยนเป็นสีแดงเข้มหรือน้ำตาลอมเทา ทรงพุ่มแน่น มีความสูงประมาณ 15-20 เมตร
ใบ: ใบลักษณะเป็นรูปโล่ห์หรือรูปโล่ห์ค่อนข้างยาว ฐานใบเป็นรูปคล้ายหัวใจ ไม่ลึก ปลายใบมน เส้นใบเป็นรูปก้างปลา หน้าใบมีสีเขียวเข้มหรือสีเขียวอมฟ้า ด้านท้องใบเมื่ออ่อนมีสีม่วงเข้มหรือชมพู ขนาดของใบกว้างประมาณ 8-13 ซม. ยาว 12-25 ซม. ก้านใบสั้นและหนา สีเขียวอมเหลืองหรือเจือสีม่วง
ดอก: ดอกค่อนข้างใหญ่เกิดเป็นช่อ ยาวประมาณ 5-15 ซม. อาจเกิดเป็นดอกเดี่ยวหรือแตกสาขาก็ได้ ดอกเมื่อบานจะมีเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 3-4 ซม. มีกลิ่นหอม กลีบดอกและเกสรตัวผู้หลุดร่วงง่าย ชั้นของกลีบเลี้ยงมีจำนวน 4 อัน สีขาวอมเหลือง รูปร่างค่อนข้างกลมหรือคล้ายช้อน เกสรตัวผู้รูปร่างยาวมีจำนวนมาก สีขาวอมเหลือง เกสรตัวเมียมีรังไข่ 2 ช่อง ก้านเกสรตัวเมียมีสีเหลืองอมเขียว ยอดเกสรตัวเมียเป็นเส้นปลายมน
ผล: ผลรูปคล้ายระฆัง ห้อยหัวลง กว้าง 6.7 ซม. ยาว 6.5-7.5 ซม. น้ำหนักผล 120-130 กรัม ผิวของผลเป็นมันวาว สีแดง เนื้อฉ่ำน้ำ สีขาว มีกลิ่นหอม ความหวาน 9-10 องศาบริกซ์ ไม่มีเมล็ด
พบได้ที่ระดับความสูงถึง 1,300 เมตร เติบโตได้ดีที่สุดในพื้นที่ที่อุณหภูมิกลางวันอยู่ในช่วง 23-28 องศาเซลเซียส แต่สามารถทนต่ออุณหภูมิ 16 - 33 องศาเซลเซียส
ชมพู่หลายชนิดมีถิ่นกำเนิดในประเทศอินเดีย
แพร่กระจายเข้าสู่ประเทศในเขตร้อนชื้นต่าง โดยเฉพาะแถบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (ไทย มาเลเซีย อินโดนีเซีย นิวกินี)
การกิ่งตอน การเสียบยอด การทาบกิ่ง
ผล รับประทานเป็นผลไม้
ในประเทศไทยใช้ชื่อสกุล Eugenia กับพืชสกุลชมพู่มาตลอด ต่อมา E.D.Merrillและ L.M. Perry (ค.ศ.1938) นักพฤกษศาสตร์รุ่นใหม่ได้ศึกษารายละเอียดลักษณะต่างๆ เพิ่มขึ้น และได้ให้เหตุผลที่แยกเอาสกุล Syzygium ออกจากสกุล Eugenia โดยใช้ลักษณะของเปลือกหุ้มเมล็ดที่ติดกับเปลือกหุ้มผลอย่างหลวมๆ และมีใบเลี้ยง 2 อัน ที่เห็นชัดประกบกันอยู่ตรงกลาง มีลำต้นส่วนล่างใบเลี้ยงแทรกอยู่ตรงกลาง ปัจจุบันหลายประเทศมีการใช้ Syzygium แทน Eugenia แต่ในประเทศไทยใช้ Eugenia อยู่
ข่าวสด, มติชนกรุ๊ป. 2559. “การปลูกชมพู่ยักษ์ไต้หวันในประเทศไทย.” [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: https://www.khaosod.co.th/view_newsonline.php?newsid=1464416532 (20 กรกฎาคม 2560)
puechkaset. “ชมพู่ สรรพคุณ และการปลูกชมพู่.” [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://puechkaset.com/ชมพู่/ (20 กรกฎาคม 2560)
The Plant List. 2013. “Syzygium samarangense (Blume) Merr. & L.M.Perry.” [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/kew-200262 (20 กรกฎาคม 2560)
Useful Tropical Plants. 2017. “Syzygium samarangense.” [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา http://tropical.theferns.info/viewtropical.php?id=Syzygium+samarangense (20 กรกฎาคม 2560)
-
-
กลับหน้ารายการพรรณไม้ แก้ไขข้อมูล จัดการรูปภาพ พิมพ์ QR Code ของพืชนี้ ลบข้อมูลพรรณไม้นี้