Application name
รายการพรรณไม้
รายงาน
การตั้งค่า
แก้ไขข้อมูลพรรณไม้
รหัส
ชื่อวิทยาศาสตร์
<p><em>Thunbergia</em> <em>grandiflora</em> (Roxb. ex Rottl.) Roxb.</p>
สกุล
สปีชีส์
Variety
Sub Variety
Form
ชื่อพ้อง / ชื่อดั้งเดิม
<p><em>Flemingia</em> <em>grandiflora</em> Roxb. ex Rottl. </p><p><em>Thunbergia</em> <em>adenophora</em> W.W. Sm.</p><p><em>Thunbergia</em> <em>chinensis</em> Merr.</p>
ชื่อไทย
ชื่อท้องถิ่น
ชื่อสามัญ
ชื่อวงศ์
ลักษณะวิสัย
ยังไม่ได้ระบุ
ไม้ล้มลุก
ไม้พุ่ม
ไม้ยืนต้น ขนาดเล็ก
ไม้ยืนต้น ขนาดกลาง
ไม้ยืนต้น ขนาดใหญ่
ไม้เลื้อย
ไม้รอเลื้อย
ไม้อิงอาศัย
ไม้หัว
พืชอวบน้ำ
ปาล์ม
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
<p><strong>ลำต้น</strong> ไม้เถาเลื้อยพัน ยาวถึง 30 ม. ลำต้นมีเนื้อไม่ค่อยข้างแข็ง รูปร่างกลมยาว หรือทรงกระบอก แตกกิ่งก้านสาขาได้มาก ขึ้นปกคลุมต้นไม้อื่น</p><p><strong>ใบ</strong> ใบเดี่ยวออกตรงข้ามกันเป็นคู่ เวียนรอบลำต้นหรือกิ่ง ก้านใบยาว 2-5 ซม. แผ่นใบรูปหัวใจกว้าง กว้าง 8-11 ซม. ยาว 8.5-13.0 ซม. ปลายใบแหลม เรียวแหลมหรือเป็นติ่งแหลม โคนใบเว้าลึก ขอบใบหยักเป็นพูเล็ก ๆ หลายพู ไม่สม่ำเสมอ ปลายพูมนหรือแหลม ใบสาก มีขนละเอียดแข็งปกคลุมโดยเฉพาะด้านล่างของใบ เนื้อใบบาง ผิวสีเขียวจัด เส้นใบออกจากโคนใบ 5-7 เส้น</p><p><strong>ดอก </strong>ออกเป็นช่อห้อยจากข้อลำต้นหรือกิ่งเป็นคู่ ช่อดอกยาว 30-100 ซม. ดอกย่อยสมบูรณ์เพศ มีใบประดับสีเขียวอ่อน มีขนละเอียดและจุดสีน้ำตาลประปรายปกคลุมดอกเมื่อยังตูม เมื่อดอกเริ่มบานกลีบดอกจะโผล่ออกจากใบประดับ กลีบเลี้ยงมีลักษณะเป็นขอบเล็ก ๆ รอบกลีบดอก กลีบดอกสีม่วงอ่อนถึงสีม่วงเข้ม มีโคนเชื่อมติดกันเป็นท่อเล็ก ๆ ส่วนที่เหลือแผ่ออกเป็นท่อโตและปากแตร ปลายแยกเรียงซ้อนกันเป็น 5 กลีบ ภายในท่อกลีบมักมีสีน้ำตาลถึงสีน้ำตาลอมเหลืองอ่อน ดอกบานเต็มที่มีเส้นผ่าศูนย์กลาง 6-8 ซม. </p><p><strong>ผล </strong>เป็นผักแห้งแตกได้ รูปค่อนไปทางกลม เส้นผ่าศูนย์กลางกว้างได้ถึง 2 ซม. มีขนละเอียดปกคลุม ปลายเป็นจะงอยรูปใบดาบ ยาวได้ถึง 2.5 ซม.</p><p><strong>เมล็ด </strong>รูปไข่แกมสามเหลี่ยม กว้างได้ถึง 8 มม. ยาวได้ถึง 10 มม. ผิวมีรอยย่นร่วมศูนย์กลาง เมื่อแก่สีน้ำตาล</p>
สภาพนิเวศ
กลางแจ้ง
ร่มรำไร
ร่ม
สภาพนิเวศวิทยา
<p>พบได้ทั่วไปในป่า เลื้อยขึ้นพันไม้อื่น ทั้งในป่าละเมาะ ป่าเบญจพรรณ ป่าชั้นสอง ในบริเวณพื้นล่างถึงป่าดิบเขาสูง 1,000 ม. จากระดับทะเลปานกลาง</p>
ถิ่นกำเนิด
<p>มีถิ่นกำเนิดในอินเดียตอนเหนือ พม่า และไทย</p>
การกระจายพันธุ์
<p>ขึ้นกระจายตั้งแต่ตอนเหนือของอินเดีย จนถึงเอเชียตะวันออกเฉียงใต้</p>
การปลูกและการขยายพันธุ์
<p>เพาะเมล็ด ปักชำกิ่ง</p>
ระยะเวลาการติดดอก
ระยะเวลาการติดผล
ประเภทการใช้ประโยชน์
อาหาร
สมุนไพร
พืชประดับ
พืชวัสดุ
พืชใช้เนื้อไม้
พืชให้ร่มเงา
พืชเศรษฐกิจ
<p>ปลูกประดับตามรั้วบ้าน</p><p><strong>ใบ </strong>ใบสดบดเป็นยาพอกบนแผลสดเป็นยาสมานแผล แก้บวมบรรเทาความเจ็บปวดจากกระดูกหัก</p><p><strong>ทั้งต้น</strong> ตำอาบแก้อาการคัน ตุ่มหนอง อาการบวม อักเสบ บาดแผลสดที่เกิดจากหนามเกี่ยว ใบพืชบาดตามร่างกาย ต้มน้ำดื่มเป็นยาบำรุงกำลัง เสริมสุขภาพ หรือเป็นยาขับปัสสาวะ</p>
หมายเหตุ
<p>-</p>
แหล่งอ้างอิง
<p>มูลนิธิโครงการหลวง. 2552. องค์ความรู้เรื่องพืชป่าที่ใช้ประโยชน์ทางภาคเหนือของไทย เล่ม 3. อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง จำกัด. กรุงเทพมหานคร. 720น.</p><p>องค์การสวนพฤกษศาสตร์. 2541. สวนพฤกษศาสตร์สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ เล่ม 2. พิมพ์ครั้งที่ 3. โอ.เอส.พริ้นเฮ้าส์. กรุงเทพมหานคร. 153 น.</p><p>The Plant List. 2013. “<em>Thunbergia</em> <em>grandiflora</em> (Roxb. ex Rottl.) Roxb.” [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/kew-2436154 (30 กรกฎาคม 2560)</p>
แหล่งอ้างอิงการจำแนก
<p>-</p>
แหล่งอ้างอิงการใช้ประโยชน์
<p>-</p>
สถานะของข้อมูล
แบบร่าง
กลับหน้ารายการพรรณไม้