Application name
รายการพรรณไม้
รายงาน
การตั้งค่า
แก้ไขข้อมูลพรรณไม้
รหัส
ชื่อวิทยาศาสตร์
<p><em>Viburnum sambucinum </em>Blume var. <em>tomentosum</em> Hallier f.</p>
สกุล
สปีชีส์
Variety
Sub Variety
Form
ชื่อพ้อง / ชื่อดั้งเดิม
<p>-</p>
ชื่อไทย
ชื่อท้องถิ่น
ชื่อสามัญ
ชื่อวงศ์
ลักษณะวิสัย
ยังไม่ได้ระบุ
ไม้ล้มลุก
ไม้พุ่ม
ไม้ยืนต้น ขนาดเล็ก
ไม้ยืนต้น ขนาดกลาง
ไม้ยืนต้น ขนาดใหญ่
ไม้เลื้อย
ไม้รอเลื้อย
ไม้อิงอาศัย
ไม้หัว
พืชอวบน้ำ
ปาล์ม
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
<p><strong>ลำต้น</strong> ไม้พุ่มหรือไม้ต้นผลัดใบขนาดเล็ก สูงได้ถึง 6 ม. เปลือกต้นเรียบ สีน้ำตาลแดง มีต่อมเล็ก ๆ กระจายทั่วลำต้น เปลือกชั้นในสีขาวปนน้ำตาลแดง</p><p><strong>ใบ</strong> ใบเดี่ยว เรียงตรงข้าม รูปรี กว้าง 3.5-8.0 ซม. ยาว 9-20 ซม. ปลายใบเรียวแหลม โคนใบมน ขอบใบเรียบ หรือจักซี่ฟันใกล้ปลายใบ เส้นใบโค้ง 5-7 คู่ ใบแก่บางครั้งมีแต้มสีแดง ผิวใบด้านล่างมีขนสาก ก้านใบยาว 1.5-3.0 ซม. เป็นร่องและมีขน ไม่มีหูใบ</p><p><strong>ดอก</strong> ดอกออกเป็นช่อกลม ขนาด 8-10 ซม. ดอกย่อยขนาดเล็กจำนวนมาก ดอกเล็กสีขาวกลีบเลี้ยงปลายแยก 5 กลีบ กลีบดอกเป็นหลอด ปลายแยก 5 กลีบ เกสรเพศผู้ มี 5 อัน เชื่อมกับโคนกลีบดอก อับเรณูสีเหลืองอ่อน หรือน้ำตาล ก้านเกสรเพศเมียสั้น ปลายแยก เป็น 3 แฉก </p><p><strong>ผล</strong> ผลเป็นกลุ่ม รูปกลมรีขนาด 0.3-0.5 ซม. ผลแก่สีแดง เมื่อสุกสีม่วงดำ ที่ปลายมีชั้นกลีบเลี้ยงติดอยู่ เนื้อบางหุ้ม เมล็ดแข็ง ด้านหนึ่งมี 3 ร่อง และอีกด้านมี 2 ร่อง </p><p> </p>
สภาพนิเวศ
กลางแจ้ง
ร่มรำไร
ร่ม
สภาพนิเวศวิทยา
<p>พบตามป่าดิบทางภาคเหนือ และภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ที่ความสูง 800-1,400 ม. เหนือจากระดับทะเลปานกลาง</p>
ถิ่นกำเนิด
<p>หมู่เกาะซุนดาน้อย และประเทศกัมพูชา</p>
การกระจายพันธุ์
<p>พืชในจีนัสนี้มีการกระจายพันธุ์ไปยัง เอเชียใต้ อเมริกาใต้ รัสเซีย</p>
การปลูกและการขยายพันธุ์
<p>ขยายพันธุ์โดยการปักชำ เพาะเมล็ด</p>
ระยะเวลาการติดดอก
ระยะเวลาการติดผล
ประเภทการใช้ประโยชน์
อาหาร
สมุนไพร
พืชประดับ
พืชวัสดุ
พืชใช้เนื้อไม้
พืชให้ร่มเงา
พืชเศรษฐกิจ
<p>- ช่อดอก นำไปวัดบูชาพระ มีกลิ่นหอม(กะเหรี่ยงแม่ฮ่องสอน), ดอกใส่แจกันถวายพระหรือนำไปวัด(กะเหรี่ยงแดง)</p>
หมายเหตุ
<p>-</p>
แหล่งอ้างอิง
<p>กองคุ้มครองพันธุ์สัตว์ป่าและพืชป่าตามอนุสัญญา กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช . 2559. “อูน.” [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://www.dnp.go.th/flora/plant_pages.php?varname=26 (13 สิงหาคม 2560)</p><p>สถาบันวิจัยและพัฒนาที่สูง ( องค์กรมหาชน ). 2553. “อูน.” [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: https://eherb.hrdi.or.th/search_result_details.php?herbariumID=509&name=%E0%B8%AD%E0%B8%B9%E0%B8%99,%20%E0%B8%AD%E0%B8%B9%E0%B8%99%E0%B8%9B%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B8%94%E0%B8%AD%E0%B8%81%E0%B8%AB%E0%B8%AD%E0%B8%A1 (13 สิงหาคม 2560)</p><p>The Royal Botanic Gardens,Kew science. “Viburnum sambucinum.” [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://www.plantsoftheworldonline.org/taxon/urn:lsid:ipni.org:names:149913-1 (13 สิงหาคม 2560)</p><p>WIKIPEDIA. 2017. “Viburnum.” [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: https://en.wikipedia.org/wiki/Viburnum (13 สิงหาคม 2560)</p>
แหล่งอ้างอิงการจำแนก
<p>-</p>
แหล่งอ้างอิงการใช้ประโยชน์
<p>-</p>
สถานะของข้อมูล
แบบร่าง
กลับหน้ารายการพรรณไม้