Application name
รายการพรรณไม้
รายงาน
การตั้งค่า
แก้ไขข้อมูลพรรณไม้
รหัส
ชื่อวิทยาศาสตร์
<p><em>Beaumontia</em> <em>grandiflora</em> Wall.</p>
สกุล
สปีชีส์
Variety
Sub Variety
Form
ชื่อพ้อง / ชื่อดั้งเดิม
<p><em>Beaumontia</em> <em>longiflora</em> Hook.f.</p><p><em>Beaumontia</em> <em>longifolia</em> Lodd. ex Loudon</p><p><em>Echites</em> <em>grandiflorus</em> Roxb.</p>
ชื่อไทย
ชื่อท้องถิ่น
ชื่อสามัญ
ชื่อวงศ์
ลักษณะวิสัย
ยังไม่ได้ระบุ
ไม้ล้มลุก
ไม้พุ่ม
ไม้ยืนต้น ขนาดเล็ก
ไม้ยืนต้น ขนาดกลาง
ไม้ยืนต้น ขนาดใหญ่
ไม้เลื้อย
ไม้รอเลื้อย
ไม้อิงอาศัย
ไม้หัว
พืชอวบน้ำ
ปาล์ม
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
<p><strong>ต้น</strong> ไม้เถาเนื้อแข็ง มีน้ำยางสีขาวคล้ายน้ำนม ลำเถาเลื้อยพาดพันไปตามพุ่มไม้และเรือนยอดของต้นไม้สูงๆ </p><p><strong>ใบ</strong> ใบเดี่ยว ออกเป็นคู่ตรงข้าม รูปไข่กลับถึงรูปรี กว้าง 3-11 ซม. ยาว 8-29 ซม. ใบอ่อนมีขน ใบแก่มักเรียบเกลี้ยง</p><p><strong>ดอก</strong> ดอกสีขาวนวล ออกเป็นช่อสั้นที่ปลายกิ่ง มีกลิ่นหอมอ่อน ดอกย่อยบานไม่พร้อมกัน ขนาดบานเต็มที่กว้างถึง 10 ซม. กลีบรองดอกรูปไข่ ปลายแหลม กลีบดอกแผ่กว้าง เชื่อมกันคล้ายรูปลำโพง ปลายแยกเป็น 5 กลีบ เกสรผู้ 5 อัน อยู่ในหลอดกลีบดอก รังไข่มีขนปกคลุม</p><p><strong>ผล</strong> ผลเป็นฝักใหญ่ รูปรี กว้าง 5-6 ซม. ยาว 20-30 ซม. ปลายมนทู่ เมื่อแก่แตกเป็น 2 ซีก เมล็ดมีจำนวนมาก ส่วนปลายมีขนยาวอ่อนนุ่มติดอยู่ เป็นกระจุก</p>
สภาพนิเวศ
กลางแจ้ง
ร่มรำไร
ร่ม
สภาพนิเวศวิทยา
<p>ชอบขึ้นอยู่ตามชายป่าดิบ หรือป่าเบญจพรรณใกล้ลำธาร ทางภาคเหนือ ภาคตะวันออก ภาคตะวันออกเฉียงเหนือและภาคตะวันตกเฉียงใต้</p>
ถิ่นกำเนิด
<p>จีน อินเดีย และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เช่น กัมพูชา ไทย มาเลเซีย ลาว เวียดนาม</p>
การกระจายพันธุ์
<p>มีการกระจายพันธุ์อยู่ในแถบเอเซียอาคเนย์</p>
การปลูกและการขยายพันธุ์
<p>ขยายพันธุ์โดยการเพาะเมล็ด ปักชำ หรือตอนกิ่ง ต้องใช้ฮอร์โมนในการเร่งการออกราก เวลาที่ใช้ประมาณ 2 เดือน ดังนั้นถุงที่ใช้ทำตุ้มตอนควรเป็นถุงที่หนากว่าปกติ</p>
ระยะเวลาการติดดอก
ระยะเวลาการติดผล
ประเภทการใช้ประโยชน์
อาหาร
สมุนไพร
พืชประดับ
พืชวัสดุ
พืชใช้เนื้อไม้
พืชให้ร่มเงา
พืชเศรษฐกิจ
<p>นิยมปลูกเป็นไม้ประดับทั่วๆ ไป</p><p><strong>เมล็ด</strong> เป็นยาบำรุงหัวใจ เนื่องจากมีสารจำพวก "คาร์ดีโนไลด์" หากรับประทานมากอาจถึงตายได้</p>
หมายเหตุ
<p>ไม้เถาพวกหิรัญญิการ์ในประเทศไทยมี 3-4 ชนิด มีดอกใหญ่สีขาวคล้ายคลึงกัน แต่แตกต่างกันที่รูปร่างของกลีบดอกและใบ</p>
แหล่งอ้างอิง
<p>ฐานข้อมูลพรรณไม้ องค์การสวนพฤกษศาสตร์. 2554. “หิรัญญิการ์.” [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา http://www.qsbg.org/database/botanic_book%20full%20option/search_detail.asp?botanic_id=2372 (1 เมษายน 2560)</p><p>พรรณไม้บริเวณพระตำหนักเรือนต้น ใน ห้องสมุด อพ.สธ. 2547. “หิรัญญิการ์.” [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://www.rspg.org/palace/chitralada/cld6-2_07.htm (1 เมษายน 2560)</p><p>ศูนย์ปฏิบัติการวิจัยและเรือนปลูกพืชทดลอง มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน. “หิรัญญิการ์.” [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://clgc.agri.kps.ku.ac.th/index.php/linkoldfragrant-2/345-beaumontia (1 เมษายน 2560)</p><p>The Plant List. 2013. “Beaumontia grandiflora ” [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา http://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/kew-20251 (1 เมษายน 2560)</p>
แหล่งอ้างอิงการจำแนก
<p>-</p>
แหล่งอ้างอิงการใช้ประโยชน์
<p>-</p>
สถานะของข้อมูล
แบบร่าง
กลับหน้ารายการพรรณไม้